Woonplaats: Brielle
Geboortedatum: 29 oktober 1985
Favoriete training: het liefst met de Zuidlandgroep hier uit de buurt, daar ga ik altijd vrolijk naar toe
Geliefde wedstrijd: ik heb geen specifieke voorkeur als het maar zwaar is, maar zonder de echte bergen
Geliefd trainingsgebied: Spanje of Italië, het liefst met heuvels en bergen
Mooiste herinnering tot nu toe: moeilijke vraag, mijn overwinningen maar ook de UCI-klassieker Le Samyn, ik werd twintigste. Dat ik in 2018 meerdere klassiekers kon uitrijden met resultaat dat was echt een stap
Marieke Witzenburg is ambitieus en weet wat ze wil. Eind september vorig jaar stapte ze op ploegleider Gerrie Sijnesael af, of er een plekje was bij Jos Feron Lady Force. Dat was er. De 33-jarige renster rijdt haar vijfde wielerseizoen bij de Zeeuwse ploeg. Ze ontwikkelde zich van keepster in de eredivisie naar wielrenster.
“Ja, ik stapte zelf op Gerrie af. Kende enkele meiden uit de ploeg wel, hem nog niet. Gerrie reageerde gelijk heel enthousiast. Na een afspraak bij hem thuis, wist ik het: Dit wordt hem. Het klikte gewoon.” Marieke reed afgelopen seizoen voor een UCI-team Health Mate-Cyclelive Team, een jonge ploeg, die begin 2018 werd opgericht. Ze reed er een mooi programma en worldtour wedstrijden. Zoals de Driedaagse van de Panne, De Ronde van Wallonië en Luik-Bastenaken-Luik, waarin ze startte maar niet finishte, toch “unieke ervaringen”. WT de Plouay reed ze wel uit, ondanks een gebroken ketting. Maar ze is een prof en heel serieus, bekent ze zelf. In het begin miste ze die professionaliteit in de ploeg. “Uiteindelijk moet je zelf fietsen, trainen en doorzetten. Bij Jos Feron kan ik hele mooie UCI-wedstrijden rijden. Wedstrijden waar je het zelf moet gaan doen, daar krijg ik dan ook de vrijheid in.”
Een wielrenster is ze nog maar kort. Tot haar 28ste was ze keepster. Keepte op hoog niveau. Haar ambitie, ze wil altijd “omhoog, omhoog, omhoog en beter, beter, beter”, en gedrevenheid brachten naar tot reservekeepster bij de eredivisieploeg ADO Den Haag. Ze trainde hard maar zat elke wedstrijd op de bank. Daardoor verloor haar enthousiasme en stopte bewust, ze had er geen plezier meer in. Om te blijven sporten ging ze samen met haar, toen nog vriend en nu man, Nico van Witzenburg fietsen. Die zag haar talent en is nu haar coach, “hij heeft mij het meeste geleerd, hij traint mee, gaat mee naar de wedstrijden en na afloop evalueren we”. In drie-en-een-half-jaar jaar tijd ontwikkelde Marieke zich naar een duursporter, reed afgelopen seizoen 55 wedstrijden en draait mee om het podium bij de kermiskoers in België en de criteriums in Nederland.
Ze is competitief. “Als we een sprintje deden, wilde ik winnen. Een bergje, dan wilde ik als eerste boven zijn. Dan is het een kleine stap naar echt gaan koersen en toen ging het snel.” Ze voelde weer die wedstrijdspanning. Naar een wedstrijd toeleven, de week ervoor rusten, trainen, losrijden. En dan bij de start. “Als je eenmaal onderweg bent, valt het wel mee dan moet je gewoon focussen.” Net zoals bij het voetballen traint ze hard. Ze rijdt ook steeds harder, draait voorin mee met haar trainingsgroep Zuidlandgroep met gemiddelden van veertig per uur en hoger en ze houdt het steeds langer vol. Eerst was het bij vijftig, zestig kilometer wel klaar. Het seizoen erna verschoof het naar zeventig, tachtig. “Vorig jaar heb ik echt een stap gezet. Ik rijd van 120 en 130 kilometer en doe mee in de finale, als helper van de sprinter van de ploeg. Dat was wel echt een overwinning.”
Ze hoopt dat haar investeringen zich komend seizoen uitbetalen in mooie resultaten. Een concreet doel heeft ze: “Een UCI-klassieker winnen. Ik weet niet welke maar ik ga er gewoon voor.”
Naast haar wielercarrière, werkt Marieke 32 uur per week als accountmanager voor Housing Solutions in Zuidland.
Recente reacties